www.viribusunitis322012.fora.pl

Viribusunitis

Otto von Habsburg,
[link widoczny dla zalogowanych]
(ur.20 XI 1912w zamku Wartholz w Dolnej Austrii, zm. 4 VII 2011w Pöcking )

(Pełne imiona : Franciszek Józef Otto Robert Maria Antoni Karol Maksymilian Henryk Sykstus Ksawery Feliks Renat Ludwik Kajetan Pius Ignacy von Habsburg-Lotaryński), znany w Austrii jako Dr. Otto Habsburg-Lothringen, a na Węgrzech Habsburg Ottó– Dla monarchistów: Otto I – cesarz Austrii i Otto II apostolski król Węgier panujacy w latach w latach 1922-2011.
Do 2007 roku -głowa Domu Habsbursko-Lotaryńskiego (oficjalnie przekazał tę funkcję swojemu najstarszemu synowi, Karolowi).
Urodził się jako najstarszy syn ostatniego władcy Austro-Węgier – Karola I/IV i jego żony – Zyty Burbon-Parmeńskiej. Ochrzczony został 25 listopada 1912 przez księcia-arcybiskupa Wiednia kardynała Franza Xaviera Nagla. Jego rodzicami chrzestnymi byli: ówcześnie cesarz panujący Franciszek Józef I (reprezentowany przez nastecę tronu - arcyksięcia Franciszka Ferdynanda) i babka – infantka Maria Antonina Portugalska. W listopadzie 1916 ojciec Ottona został cesarzem Austrii i królem Węgier, a Otto został sukcesorem tronu Austrii i Węgier (Kaiserlicher Prinz, Erzherzog von Österreich, Königlicher Prinz von Ungarn). W 1918, po zakończeniu I wojny światowej, Austro-Węgry rozpadły się, a Karol I zrzekł się czynności w sprawach państwowych, ale nie abdykował i nadal uważany był za legalnego władcę przez monarchistów także po ustanowieniu republiki w Austrii i na Węgrzech.
Rodzina Ottona udała się na wygnanie. Spędzili kilka lat w Szwajcarii, poczym po nieudanej próbie restauracji na Węgrzech (1921) została przesiedlona na wyspę Madere, gdzie zmarł młodo ojciec Ottona – ostatni rządzący cesarz i król, 1922). Odtąd dziesięcioletni Otto stał się formalnie głową rodziny, która zamieszkiwała w bardzo skromnych warunkach w baskijskim mieście Lekeitio (Hiszpania). Wcześniej zdominowany przez socjaldemokratów parlament austriacki oficjalnie obalił dynastię Habsburgów i skonfiskował ich mienie (3 kwietnia 1919) i wprowadził szereg rygorów anty monarchicznych i republikańskich ( np. używanie tytułów ksiażecych i szlacheckich, a także przedrostka "von" jako tytułu szlacheckiego zostało zakazane przez austriacką konstytucję, co obowiązuje do dziś).
W 1935 Otto ukończył nauki polityczne na Katolickim Uniwersytecie w Leuven i roxpoczał międzynarodowa karerę polityczną.
Od śmierci ojca, przebywając na wygnaniu, Otto uważał siebie za prawowitego cesarza Austrii i wielokrotnie publicznie tak się o sobie wypowiadał. W 1938 wobec groźby Anschlussu Austrii Otto zabiegał o przywrócenie w niej monarchii, jednak mocarstwa zachodnie zaślepione w nienawiści do Habsburgów wolały oddać ja Hitlerowi niż reanimować dynastie będącą dla nich symbolem „reakcyjnego katolicyzmu”. W odpowiedzi na te zabiegi „wódz III Rzeszy uznał Ottona za zdrajcę narodu niemieckiego i skazał go na śmierć. Po wybuchu wojny Otto razem z rodziną uciekł z Belgii ( gdzie zamieszkiwał w latach trzydziestych) do Paryża, a następnie wobec kapitulacji Francji opuścił Europę i spędził cztery lata w Waszyngtonie, gdzie przebywali aż do końca wojny. Jego zwolennicy zawiązali w Austrii antynazistowski ruch oporu pod kryptonimem „Otto”. Mimo jego zdecydowanie anty hitlerowskiej postawy w czasie wojny, jego wysiłki o przywrócenie monarchii Habsburgów w Austrii zostały zignorowane i zwycięskie państwa powróciły do sytuacji przedwojennej reanimując socjaldemokratyczną republikę okupowaną przez cztery mocarstwa. Ograniczenia i upokorzenia jakie dotknęły wcześniej rod cesarski zostały w pełni podtrzymane, a Ottonowi odmówiono prawa do odwiedzenia ojczystego kraju i grobu przodków. Dopiero 31 października 1966 roku ( w przeddzień Wszystkich Świętych) Otto Habsburg stanął po raz pierwszy od 1918 roku na ojczystej ziemi. Warunkiem zgody na wizytę było jednak wmuszenie zrzeczenia się przezeń wszelkich się roszczeń wobec tronu austriackiego, co uczynił wbrew woli matki wyłącznie w swoim imieniu ( nie w imieniu rodziny, jak to interpretują austriaccy republikanie).
Organizacje monarchistyczne uważały go jednak za potencjalnego monarchę aż do czasu jego śmierci. Otton Nigdy natomiast nie zrzekł się praw do tronu węgierskiego. W 1977 Otto odwiedził odwiedził Kraków z okazji ponownego pochowku króla Kazimierza Jagiellończyka i jego żony Elżbiety Habsburżanki podkreślajac swe pokrewieństwo z Jagiellonami.
Chcąc „obłaskawić” potężne i wpływowe środowiska liberalno-demokratyczne w ówczesnej i obecnej Europie , Otto już od czasów przedwojennych brał czynny udział w ówczesnym ruchu intergracyjnym ( tzw. Paneuropie), a w 1972 roku został nawet przewodniczącym Międzynarodowej Unii Paneuropejskiej. W latach 1979-1999, przez dwadzieścia lat zasiadał w Parlamencie Europejskim z ramienia partii chrześcijańsko demokratycznej. W1989 roku wypłynął na szersze wody polityczne rzucając hasło tzw. Piknik Europejski, i otwarcia na kilka godzin otwarto granicy austriacko-węgierskiej (w Soproniu), co wykorzystali liczni uciekinierzy z NRD przechodząc w ten sposób na Zachód. Wydarzenie to spowodowało dalszą lawinę wypadków, która doprowadziła do upadku NRD, zjednoczenia Niemiec i upadku panowania sowieckiego w Europie Środkowej.
Otto zmarł 4 lipca 2011 w Pöcking w wieku nieomal 99 lat. Został pochowany 16 lipca w Krypcie Cesarskiej Kościoła Kapucynów w Wiedniu obok matki Zyty Burbon-Parmeńskiej i brata Karola Ludwika, zaś jego serce spoczęło w węgierskim klasztorze Panonnhalml.
Pogrzeb Ottona przerodził się w prawdziwą demonstracje uczuć dla dawnej monarchii, zaś obecność przedstawicieli prawie wszystkich państwa europejskich była jego największym zwycięstwem pośmiertnym.
10 maja 1951, w lotaryńskim Nancy Otto ożenił się z księżniczką Reginą Heleną von Sachsen-Meiningen und Hildburghausen (6 stycznia 1925 – 3 lutego 2010). Para dochowała się 7 dzieci i 23 wnuków.
Prawa do tronów dualistycznej monarchii odziedziczył po nim jego najstarszy syn – Karol Tomasz (ur . 11 XI 1961 roku), który jako cesarz Ausrtii nosiłby nr : II – zaś jako król Węgier – V.