www.viribusunitis322012.fora.pl

turulmodar

Przyszedł na świat 17 lipca 1864 w Tarnowie. Ukończył Szkołę Kadetów w Krakowie - Łobzowie. Od 1882 służył w armii zawodowo w armii austro - węgierskiej. Pierwszą promocję oficerską (podporucznik piechoty) uzyskał w 1885. W 1891 ukończył Akademię Sztabu Generalnego w Wiedniu i pełnił rozmaite funkcje w linii, sztabach jednostek i w Sztabie Generalnym. Był między innymi : komendantem szkoły oficerów rezerwy, wykładowcą taktyki w Oficerskiej Szkole Piechoty. W latach 1909 - 1913 był komendantem Szkoły Kadetów w Krakowie. Podczas I wojny światowej służył jako oficer w armii austro-węgierskiej. Wyróżnił się w bitwie pod Gorlicami, skutecznie dowodząc 100 cieszyńskim pułkiem piechoty i zdobywając kluczowe wzgórze Pustki.
W 1915 roku awansował na stopień pułkownika. W 1916 roku walczył na froncie rosyjskim i rumuńskim. Następnie od 1916 dowodził Brygadą Piechoty na froncie włoskim. Tu został ciężko ranny. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, wstąpił do Wojska Polskiego. Od listopada 1918 do stycznia 1919 dowódca garnizonu Zamość, potem był dowódcą Okręgu Wojskowego w Cieszynie. W styczniu 1919 pułkownik Latinik pozbawiony wszelkiej pomocy bohatersko bronił Zaolzia i Ziemi Cieszyńskiej przed czeskimi agresorami.
W styczniu 1919 dowódca 6, a w listopadzie 1919 dowódca 7 Dywizji Piechoty i Frontu Śląskiego. W 1920 awansował na generała brygady. Od lutego do sierpnia 1920 był Przedstawicielem Wojska Polskiego w Komisji Graniczno - Plebiscytowej w Cieszynie. Jej prace zostały jednak przerwane, gdyż Czechosłowacja korzystając z zagrożenia Polski przez bolszewików wymogła niekorzystne dla Polski rozwiązanie arbitrażowe bez plebiscytu.

W czasie wojny polsko-bolszewickiej, podczas bitwy warszawskiej od sierpnia do października 1920 był gubernatorem wojennym Warszawy i dowodził 1 Armią Frontu Północnego. Podczas działań pościgowych dowodził Grupą Operacyjnej w 6 Armii.

Po nastaniu pokoju był krótko w 1921 roku komendantem Okręgu Generalnego Kielce. A następnie aż do lutego 1925 Okręgu Generalnego X Przemyśl. W latach 1920-22 wchodził w skład pierwszej Tymczasowej Kapituły Orderu Virtuti Militari. Latinik nie był jednak ( podobnie jak wiekszość byłych oficerów austro-węgierskich) ulubieńcem Piłsudskiego, który zarzucal mu opieszałość w czasie bitwy warszawskiej. Ostatecznie do konfliktu doszło w 1925 roku, gdy Latinik został dotknięty licznymi szykanami i zmuszono go do poddania się do dymisji. W 1925 w wyniku weryfikacji Latinik został wprawdzie generałem dywizji , ale 1 marca 1925 przeniesiono go w stan spoczynku. Uchroniło go to ,od udziału w wydarzeniach 1926 roku.

Na emeryturze osiadł w Krakowie, gdzie zajmował się publicystyką. Zmarł 29 sierpnia 1949 roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim.